Dane opublikowane przez Krajową Administrację Skarbową (KAS) wskazują na znaczny wzrost eksportu drewna z Polski w pierwszych trzech kwartałach 2024 roku. W tym okresie z kraju wyeksportowano 3,19 miliona metrów sześciennych surowca drzewnego. To kontynuacja trendu wzrostowego, który obserwowaliśmy już w 2023 roku.
Znaczący wzrost eksportu drewna odnotowano nie tylko w obrębie Unii Europejskiej, ale również poza jej granicami. W 2024 roku aż 649 tysięcy metrów sześciennych drewna trafiło na rynki pozaunijne. Jest to ilość porównywalna do całkowitego eksportu poza UE z poprzedniego roku, który wynosił 654 tysiące metrów sześciennych. Tym samym w zaledwie dziewięć miesięcy zdołano prawie dorównać całorocznemu wynikowi roku poprzedniego, co wskazuje na intensyfikację działań eksportowych w tym kierunku.
Takie dane stanowią interesujący punkt wyjścia dla analizy, zwłaszcza w kontekście oficjalnych deklaracji rządu dotyczących polityki wywozu drewna.
Przede wszystkim, w oczywistą sprzeczność wchodzi to z obietnicami składanymi przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska. W ramach programu rządzącej koalicji oraz strategii zwanej „Piątka dla przemysłu drzewnego” zapowiadano ograniczenie eksportu drewna. Deklaracje te miały na celu zwiększenie dostępności surowca dla krajowego przemysłu drzewnego, co miało wspierać rozwój lokalnej gospodarki i branży związanej z obróbką drewna.
Jednak mimo dobrej woli i potencjału, efekt tych działań pozostaje niewidoczny.
Brak widocznych efektów działań rządu w kontekście ograniczania eksportu drewna rodzi pytania o skuteczność podjętych środków. Z jednej strony ministerstwo deklaruje podejmowanie „skutecznych działań”, z drugiej brak namacalnych dowodów na ich faktyczną efektywność. Nie sposób więc nie zastanawiać się, jakie konkretne kroki zostały podjęte i dlaczego nie przynoszą one oczekiwanych rezultatów.
Warto zatem bliżej przyjrzeć się zarówno strategiom przyjętym na poziomie ministerstwa, jak i technicznym oraz legislacyjnym aspektom wdrażania regulacji dotyczących eksportu drewna. To także zadanie dla ewentualnych kontroli, które mogłyby wyjaśnić przyczyny niepowodzeń oraz wskazać dalsze kroki, jakie powinny być podjęte, by sytuację zmienić.
Niemniej jednak, prognozy na zakończenie 2024 roku pozostają jednoznaczne. Jeśli dotychczasowe tempo eksportu utrzyma się również w czwartym kwartale, Polska prawdopodobnie zakończy rok z kolejnym wzrostem liczby metrów sześciennych wyeksportowanego drewna. To oznaczałoby dalszą rozbieżność pomiędzy oficjalnymi założeniami i deklaracjami a realiami rynku.
Sytuacja ta wymaga zatem dalszego monitorowania i być może rewizji przyjętej polityki. Dla stabilnego rozwoju krajowego przemysłu drzewnego konieczne może okazać się znalezienie równowagi pomiędzy potrzebami rynku wewnętrznego a możliwością korzystnego eksportu surowca za granicę, zwłaszcza w kontekście globalnej konkurencji i zmieniających się warunków ekonomicznych.
