
Niedawne badanie przyniosło alarmujące dane: niszczenie tropikalnych lasów deszczowych osiągnęło w ubiegłym roku najwyższy poziom od ponad dwóch dekad. Ten rozwój sytuacji wskazuje na pilną potrzebę skutecznych działań, aby zatrzymać postępującą utratę cennych ekosystemów leśnych. Tropikalne lasy deszczowe odgrywają kluczową rolę dla globalnego klimatu, ponieważ stanowią niezastąpiony pochłaniacz dwutlenku węgla. Ich postępujące niszczenie znacząco przyczynia się do wzrostu emisji gazów cieplarnianych i zagraża różnorodności biologicznej.
W odpowiedzi na te alarmujące dane Unia Europejska planuje wprowadzenie tak zwanego rozporządzenia UE w sprawie wylesiania (EUDR). Celem tego rozporządzenia jest zapewnienie, że na rynku UE będą dopuszczane wyłącznie produkty, które nie są związane z wylesianiem. Dotyczy to szerokiej gamy produktów, w tym drewna, papieru, soi, wołowiny, kawy, kakao i oleju palmowego. Przedsiębiorstwa oferujące te produkty muszą udowodnić, że ich łańcuchy dostaw są wolne od wylesiania, niezależnie od kraju pochodzenia produktów.
Ta inicjatywa UE stanowi znaczący krok w kierunku zrównoważonej gospodarki i może przynieść istotne poprawy w globalnym zarządzaniu lasami. Rozporządzenie ma zwiększyć presję na kraje o wysokim poziomie wylesiania, wiążąc dostęp ich produktów do rynku europejskiego ze ścisłymi standardami środowiskowymi. Jest to sygnał, że UE jest gotowa wykorzystać swoją siłę rynkową do promowania działań na rzecz ochrony środowiska.
Jednakże planowane rozporządzenie spotyka się również z krytyką. Andreas Steinegger, prezes Izby Rolniczej Styrii, wyraża obawy, że związany z rozporządzeniem wysiłek biurokratyczny może być nieproporcjonalny. Szczególnie dla mniejszych przedsiębiorstw wymagania te mogą stanowić znaczące obciążenie i potencjalnie zakłócić międzynarodową konkurencję.
Ponadto rozporządzenie może negatywnie wpłynąć zwłaszcza na bogate w lasy kraje europejskie, takie jak Austria. Austria posiada silną gospodarkę leśną, a nowe regulacje mogą postawić przed właścicielami lasów i zakładami przetwórstwa drewna szczególne wyzwania. Obowiązki dowodowe dotyczące łańcuchów dostaw wolnych od wylesiania mogą być skomplikowane i kosztowne, co zwiększa obciążenia administracyjne dla dotkniętych przedsiębiorstw.
Aby rozwiać zarzuty dotyczące nadmiernej biurokracji i zapewnić, że rozporządzenie będzie skuteczne i wykonalne, UE mogłaby rozważyć wprowadzenie środków wsparcia dla małych i średnich przedsiębiorstw. Mogłoby to przybrać formę wsparcia finansowego lub pomocy technicznej, aby ułatwić przejście na łańcuchy dostaw wolne od wylesiania.
Ogólnie rzecz biorąc, rozporządzenie UE w sprawie wylesiania jawi się jako potencjalnie przełomowe narzędzie w walce z globalnym wylesianiem i promowaniu zrównoważonych metod gospodarczych. Choć wyzwania związane z jego wdrożeniem nie są do przecenienia, rozporządzenie wskazuje wyraźny kierunek i ustanawia skuteczne standardy, aby osiągnąć cele środowiskowe UE. Pozostaje czekać, jak te regulacje zostaną wprowadzone w życie i jakie będą miały rzeczywiste skutki dla globalnego handlu i środowiska.