W 2024 r. Peru doświadczyło bezprecedensowego spadku eksportu lasów, który spadł do historycznie niskiego poziomu 85 mln USD. Liczba ta stanowi znaczny spadek o 15,8% w porównaniu z rokiem poprzednim, co oznacza niepokojący trend dla gospodarki kraju. Spadek w sektorze eksportu lasów rodzi ważne pytania dotyczące obecnych strategii i przyszłego potencjału peruwiańskich zasobów leśnych.
Dla porównania, dane dotyczące eksportu lasów w 2024 r. były zniechęcająco niższe niż nawet te odnotowane w 2020 r., w szczytowym okresie pandemii COVID-19, kiedy to eksport wyniósł 94 mln USD. Spadek ten sugeruje głębszą kwestię strukturalną w sektorze, która wykracza poza wpływ globalnych kryzysów. Niemożność powrotu do poziomu sprzed pandemii wskazuje na podstawowe słabości w sposobie zarządzania zasobami leśnymi i działalnością eksportową Peru.
Stowarzyszenie Eksporterów (ADEX) głośno przypisuje ten gwałtowny spadek brakowi skutecznych strategii promocyjnych i polityk dostosowanych do wykorzystania i zrównoważonego wykorzystania zasobów leśnych Peru. Brak innowacyjnego podejścia do gospodarki leśnej, w połączeniu z nieskutecznymi strategiami marketingowymi, sprawił, że branża pozostaje znacznie w tyle za swoim potencjałem. Niepowodzenie w wykorzystaniu rosnącego globalnego rynku zrównoważonych produktów leśnych sprawia, że peruwiański sektor eksportu leśnego znajduje się w trudnej sytuacji w obliczu rosnącej konkurencji.
Co ciekawe, pomimo spowolnienia gospodarczego, raporty sugerują, że spadek ten mógłby być jeszcze poważniejszy, gdyby nie interwencja Francji. Aktywny udział Francji w zakupie peruwiańskich produktów leśnych odegrał kluczową rolę w złagodzeniu spadku, pokazując znaczenie partnerstw międzynarodowych w utrzymaniu stabilności eksportu. Taka międzynarodowa współpraca mogłaby posłużyć Peru za wzór w opracowywaniu odpornych strategii, aby lepiej radzić sobie z podobnymi kryzysami w przyszłości.
W przeciwieństwie do zmagań Peru, Chile okazało się godnym uwagi przykładem sukcesu w dziedzinie eksportu lasów i mebli drewnianych. Pomimo braku lasów amazońskich, Chile osiągnęło niezwykłe wyniki eksportowe w 2024 r., a eksport osiągnął około 2,356 mld USD - wzrost o 4,8%. Dane te podkreślają skuteczność strategii Chile w zakresie rozwoju i marketingu produktów leśnych, co pozwala mu z powodzeniem konkurować na rynku globalnym.
Podstawą sukcesu Chile wydaje się być zdywersyfikowany portfel eksportowy, obejmujący tarcicę, sklejkę, płyty pilśniowe i drewno profilowane. Wykorzystując szeroką gamę produktów, Chile skutecznie zaspokaja globalny popyt, jednocześnie promując swój przemysł jako niezawodne źródło wysokiej jakości produktów leśnych. Sukces ten podkreśla potrzebę Peru, aby poszerzyć swoje podejście i zbadać różnorodne możliwości na własnych rynkach produktów leśnych.
Obecna sytuacja sygnalizuje pilną potrzebę dokonania przez Peru przeglądu i reorganizacji polityki związanej z zarządzaniem zasobami leśnymi i eksportem. Widoczna luka między obecnymi możliwościami a potencjałem podkreśla konieczność przedefiniowania strategii, która nie tylko ustabilizowałaby trend spadkowy, ale także wprowadziłaby Peru na ścieżkę zrównoważonego i konkurencyjnego wzrostu na rynku globalnym. Przyjęcie kompleksowych strategii promocyjnych, wykorzystanie nowych technologii do zarządzania zasobami i wspieranie solidnych międzynarodowych partnerstw może pomóc w ożywieniu peruwiańskiego przemysłu eksportu lasów.
Co więcej, Peru ma możliwość wprowadzenia innowacji i skupienia się na zrównoważonych praktykach, które są zgodne z globalnymi celami środowiskowymi. Rozwijanie międzynarodowego wizerunku skoncentrowanego na zrównoważonej i przyjaznej dla środowiska gospodarce leśnej może otworzyć nowe drzwi do rynków coraz bardziej zainteresowanych wpływem na środowisko. Angażując interesariuszy na wszystkich poziomach - od decydentów politycznych po organizacje oddolne - Peru może zmienić swoją narrację dotyczącą eksportu lasów i wykorzystać pełny potencjał swoich bogatych zasobów leśnych.
Aby pozostać istotnym i konkurencyjnym, Peru musi nie tylko zająć się bezpośrednimi kwestiami związanymi ze spadkiem eksportu, ale także położyć podwaliny pod długoterminowy wzrost i zrównoważony rozwój. Lekcje z krajów takich jak Francja i Chile pokazują znaczenie strategicznego partnerstwa i dywersyfikacji w osiąganiu wzrostu eksportu, zasady, które można z powodzeniem zastosować na korzyść Peru.
