26 kwietnia 2025
,Włochy
Zrozumienie wartości akra drewna staje się coraz ważniejsze, ponieważ właściciele gruntów leśnych poruszają się po zmieniających się rynkach, zmieniającym się popycie i nowych strumieniach przychodów związanych z klimatem. Ceny drewna nie zależą już wyłącznie od wieku drzewa lub gatunku - są kształtowane przez bliskość fabryk, politykę środowiskową i globalne dążenie do dekarbonizacji.
Ceny drewna opierają się na prawie podaży i popytu. Drewno znajdujące się w pobliżu tartaków lub celulozowni ma wyższą cenę ze względu na niższe koszty transportu. Podobnie, ilość i rodzaj produktów, które drzewostan może wytworzyć - takich jak tarcica lub drewno celulozowe - mają znaczący wpływ na wartość na hektar. Plantacyjne drzewostany sosnowe pozyskane w wieku 25-35 lat oferują jedne z najwyższych zysków, podczas gdy naturalne drzewostany z wysokiej jakości drewnem liściastym mogą przynieść jeszcze większe zyski.
Strategia pozyskiwania drewna również ma znaczenie. Zręby zupełne zwykle zapewniają największą objętość i przychód na akr. Z drugiej strony trzebieże generują mniejsze przychody, ale zapewniają wcześniejszy zwrot finansowy, dzięki czemu są przydatne w długoterminowym planowaniu przepływów pieniężnych. Czas na rynku i cele zarządzania gruntami będą odgrywać główną rolę w określeniu najlepszego podejścia.
W latach 2022-2024 ceny drewna sosnowego pozyskiwanego w ramach zrębów zupełnych na plantacjach mających ponad 26 lat i produkujących 80-105 ton na akr spadły w 2023 r. z powodu nadpodaży, ale w 2024 r. wzrosły wraz z odbiciem popytu na tarcicę. Operacje trzebieży na tych plantacjach, które produkują głównie drewno celulozowe i zrębki, przyniosły różne zyski: młodsze drzewostany (16-20 lat) zarabiały mniej, podczas gdy te w wieku 21-25 lat osiągały wyższe ceny ze względu na lepszą jakość drewna.
Sytuacja wyglądała inaczej w przypadku naturalnych drzewostanów sosnowych. Zręby zupełne, pomimo wyższego średniego tonażu na akr (90-110), borykały się ze stałym spadkiem cen z powodu słabnącego rynku drewna liściastego i celulozowego. Pozyskanie drewna w tych drzewostanach wzrosło jednak ze względu na silny popyt na masę celulozową i większe ilości pozyskanego drewna w porównaniu do plantacji.
W porównaniu do danych historycznych z lat 2017-2019, kiedy to koszt wycinki na plantacjach wynosił średnio 1 542-1 694 USD za akr, wartość plantacji wzrosła w latach 2022-2024, napędzana inflacją i popytem na drewno tartaczne. I odwrotnie, naturalna wartość drzewostanów nieznacznie spadła, co wskazuje na możliwe nasycenie rynku.
Nowa gospodarka węglowa przekształca grunty leśne ze źródła surowców w potencjalne aktywa klimatyczne. Plantacje leśne mogą teraz generować dochód dzięki inicjatywom sekwestracji dwutlenku węgla lub produkcji biomasy na potrzeby projektów energetycznych związanych z wychwytywaniem dwutlenku węgla. Przewiduje się, że globalny rynek sekwestracji dwutlenku węgla (CDR) osiągnie wartość 100 mld USD rocznie do 2030-2035 r., co otwiera nowe źródła przychodów.
Innowacje takie jak biodiesel produkowany z odpadów drzewnych w celu sekwestracji dwutlenku węgla w glebie mogą przesunąć popyt z tradycyjnych rynków celulozy i papieru. Tymczasem projekty BECCS (bioenergia z wychwytywaniem i składowaniem dwutlenku węgla) na dużą skalę, takie jak elektrownie opalane drewnem Drax w południowych Stanach Zjednoczonych, tworzą popyt na biomasę drzewną. Chociaż trendy te oferują nowe możliwości, wprowadzają również niepewność, zwłaszcza jeśli nowe źródła przychodów, takie jak kredyty węglowe, nie zastąpią w pełni tradycyjnych przychodów rynkowych.
Polityka nadal odgrywa kluczową rolę. Inicjatywy takie jak unijny cel redukcji emisji o 55% do 2030 r. oraz amerykańskie inwestycje w wychwytywanie dwutlenku węgla (2,54 mld USD do 2025 r.) wspierają rolę drewna w zrównoważonym rozwoju. Jednak niepewność, taka jak wygaśnięcie amerykańskiej ulgi podatkowej na biodiesel, może prowadzić do zmienności na rynkach biomasy.
Szacowane zyski w latach 2022-2024 ilustrują potencjał zysków z pozyskiwania drewna:
Liczby te stanowią jednak tylko punkt wyjścia. Jakość gleby, dostęp do dróg i bliskość zakładów przetwórczych mogą mieć znaczący wpływ na wartość drewna na poziomie lokalnym.
Ostatecznie właściciele lasów muszą przyjąć zrównoważone strategie, które uwzględniają zarówno tradycyjne źródła dochodu, jak i możliwości związane z klimatem. Bycie na bieżąco, wdrażanie zrównoważonych praktyk i dostosowywanie się do zmian politycznych są niezbędne do maksymalizacji długoterminowej wartości lasów na złożonym i szybko zmieniającym się rynku.
