Wycinka lasów w Kanadzie stała się istotnym źródłem troski o środowisko, a emisje gazów cieplarnianych (GHG) przewyższają nawet emisje ze wszystkich form transportu łącznie. W 2023 r., zgodnie z krajowym raportem inwentaryzacyjnym, emisje z kategorii użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULUCF) osiągnęły 141 milionów ton ekwiwalentu dwutlenku węgla.
Ta kategoria ATCATF, która obejmuje emisje i pochłanianie gazów cieplarnianych wynikające z zagospodarowanych gruntów i zmian w użytkowaniu gruntów, obejmuje również emisje ze spalania pozostałości, odwadniania gleby i produktów drzewnych. Wzrost tego sektora jest alarmujący, ponieważ w znacznym stopniu przyczynia się on do zmian klimatycznych.
W obliczu tych danych organizacja ekologiczna ostro krytykuje rząd federalny za brak przejrzystości w zakresie śladu węglowego przemysłu leśnego. Chociaż dane pochodzą z oficjalnego raportu, organizacja twierdzi, że konsekwencje są ukrywane lub bagatelizowane w komunikacji publicznej.
W odpowiedzi na tę krytykę, jeden z ekspertów bronił rządu, kwestionując twierdzenie, że informacje zostały celowo ukryte. Jej zdaniem dane są dostępne, choć ich interpretacja może być różna. Pozostają jednak obawy o to, jak te emisje wpływają na ogólną politykę leśną Kanady.
Konsekwencje emisji gazów cieplarnianych z wycinki lasów wymagają dalszej refleksji nad zrównoważonym rozwojem kanadyjskich praktyk leśnych. Skala emisji z tego sektora podkreśla potrzebę innowacji w kierunku bardziej przyjaznych dla środowiska metod lub przyjęcia bardziej rygorystycznych strategii gospodarki leśnej, aby przyczynić się do realizacji celów związanych ze zmianami klimatu.
Debata podkreśla znaczenie zrównoważonego zarządzania, które może obejmować mechanizmy kompensacji emisji dwutlenku węgla, ulepszone praktyki ponownego zalesiania lub ograniczenia najbardziej zanieczyszczających technik pozyskiwania drewna. Aby to osiągnąć, niezbędna jest większa koordynacja między sektorem publicznym, przedsiębiorstwami leśnymi i grupami środowiskowymi.
Jednocześnie, lepsze informowanie opinii publicznej o problemach i potencjalnych rozwiązaniach mogłoby wywrzeć pozytywną presję na rząd i przemysł w celu przyspieszenia niezbędnych reform. Ponadto integracja badań i innowacji technologicznych mogłaby pomóc zminimalizować emisje przy jednoczesnym utrzymaniu sektora leśnego jako podstawy gospodarczej kraju.
