Fabryka Welde w Cernavoda, która produkuje sklejkę z drewna topoli w unikalny sposób, została w dużej mierze zbudowana na rynek europejski. Jednak niedawno ogłoszono, że fabryka zamknie swoje podwoje, jak donosi rumuński portal economica.net.
Zamknięcie Welde Cernavodă to tylko wierzchołek góry lodowej w fali zamykania fabryk, która ostatnio coraz częściej znajduje się w centrum uwagi. Zacieśniające się otoczenie gospodarcze i presja rosnących kosztów zmusiły Welde, podobnie jak wiele innych firm, do znalezienia się w sytuacji konieczności.
Decyzja została podjęta w ubiegłym roku przez dwóch właścicieli firmy, Welde GmbH z Austrii i Welde Bułgaria, i spowoduje zamknięcie zakładu do końca 2023 roku. Firma została przejęta przez Welde w 2003 roku, a produkcja rozpoczęła się w 2004 roku. Zakład miał udany rozruch, ponieważ w 2015 r. otwarto nową część zakładu, wykorzystującą krajowe surowce. Wytwarzane tu produkty trafiały głównie na rynki Unii Europejskiej.
Chociaż Welde osiągnęło obrót w wysokości prawie 27,7 mln RON w 2023 r., dane liczbowe wskazują na trudności: w tym samym roku firma odnotowała stratę w wysokości 634 000 RON. Dane te potwierdzają również, że zamknięcie było częściowo spowodowane ograniczeniami ekonomicznymi.
Zamknięcie fabryki szczególnie dotknęło 73 pracowników, którzy byli w niej zatrudnieni. Dla lokalnej społeczności i regionu utrata miejsc pracy może być poważnym wyzwaniem gospodarczym, mającym konsekwencje nie tylko dla jednostek, ale także dla szerszego społeczeństwa.
Historia narodzin i rozwoju fabryki jest ważnym przykładem tego, jak firma starała się zintegrować lokalne zasoby, aby utrzymać międzynarodową konkurencyjność. Jednak model ten nie okazał się opłacalny w dłuższej perspektywie w dzisiejszym napiętym środowisku gospodarczym.
Najważniejszą rzeczą dla regionu jest teraz wspieranie pracowników w okresie przejściowym. Programy przekwalifikowania i uruchomienie nowych inwestycji mogą pomóc złagodzić szok gospodarczy po zamknięciu fabryki.
Obecna sytuacja podkreśla potrzebę poprawy zdolności adaptacyjnych i odporności firm i regionów w obliczu szybko zmieniających się warunków przemysłowych i gospodarczych, zapewniając w ten sposób stabilność gospodarczą.
